ses veraşk bu ya., fıtratına son bahar hazanından, sararmışlığından bu ya aşk...umutlar, ten değmemiş hayaller uyutulur kararmışlığından emzirilirmiş bir şiir tarafından.. kundaklanır gerçekler ve yalanlar al(n)ından öpülmüş ateşin ağzından "yoksun inan tek sen lazımken, ses ver" aşk bu ya.. fıtratına örselenmiş ederinde bir acı, kederinde bir sancı bu ya aşk..nakşolmuş bir yazgının kararlılığında, karanlığına titreyen aydınlık, sabahına cıvıl, cıvıl serçelenen telaşına pırıl, pırıl pırpırlanan gün, güneş ve kıvamına, kıyamına yarındır. "yoksun inan tek sen lazımken, ses ver" . . . // ilhanaşıcıaralıkikibinyirmiiki |
yok bu işin sonu güzel insan
en güzeli ses vermeyenin sesini de duymamak....
bence böyle ...
şiirle hep