DÖNÜP ERİŞTİĞİM VİRAJLAR AĞLASIN
Eşeğe biner biner giderdim oduna
Hep rastlardım baltanın kütüne Bir vurur bir bakardım lidene Sabah akşam aştığım dağlar ağlasın Sıyırtlardım baştan aşağı arığı Göl göl ederdim on sıra garığı Ayağımda nasır vurgun yarığı Fidelediğim garıklar ağlasın Ekkilerdim tuluk yannığı Düzerdim yayağacı bişeği Anacığım yayardı yayığı Bişekler, yay ağaçları ağlasın Gönenlerdim harman yerini Saçırdım desteyi sapı Yabalardım işam boyu malayı Düğen sürdüğüm harmanlar ağlasın Deliklerdim güdülü Sulugoyak’ta tutardım palazı Kışın cırık karatavuk, kar alazı Boş galan cırık sepetleri ağlasın Kar adam boyu yığardı karını Çıkardık dama doyurmadan karını Karını sıyırtlar sıyırtlar çekerdik yuvağını Sıyırtığım sıyrık, çektiğim yuvaklar ağlasın Çeç çeç ettiğim galbur gözer Yüleyip eğelediğim balta keser Neden, neden hep bana küser Boş galan galbur gözer ağlasın Yeter ağlamasın gayrı Göl göl olup taşmasın barajlar Kolayca erişilmiyor dönülmez virajlar Dönüp dönüp eriştiğim virajlar ağlasın İbrahim ŞAHİN |