Mor menekşe
Gel otur
Otur şöyle Kokusunu sevmediğin çiçeği neden saksına dikersin ki Doğasında özgür kelebekler gibi uçaçakken ne diye esir eder boynunu bükersin ki Dokunmadan fesleğen kokusunu hiç yayar mı Güneş görmeden serpilip büyür mü bir mor menekşe büyüyemez ki O çok kolay olan Ama zor bulunan tılsım herşeyin gıdası şifası değil midir Sevda fukarası küller yağmışsa yapraklara umutlar nefessiz kalırmış Haydi şimdi emanet et kara gözlerinde dizili incileri Bulutların seyyahına Ki uçsun uzaklara Keder denilen sancılı yağmurun düşmesin tek damlası Çiçeklerin masumuna "Menekşe" |
Anlamlıydı mısralar. Kutlarım.