AÇ KAPIYI
Yüreğin kapıda
ellerin ceplerinde üşüdüğünde bakmaya doyduğun pencerende bil ki ben kapını okşuyorumdur döşümdeki karanlıkları atıp yalan dünyaya ihanet ederken aç kapını ben geldim, ışık süzme yapsın soğuk döşeğini mor çarşaflarınla sar, kadere inat çocukluğum kavrulsa da limon çiçekleri yakarken tenini gece sol yanına dörtlüleri yakmış yeşilliğine damlayan çiğlerde eşiğinde titriyor bedenim geleceğim benim aç kapını, gamzenin boş yanına kış tazeliğinde arsız gülüşlerimle kondurayım sırılsıklam pembe dudaklarımı, gözlerinde somutlaştıramadığım sevdam adına aç kapını. 05.09.2008 |
diğer kapı açılmazmış,
neden zorluyorsun ki,
sevgilerimle..