Bir kadın ağlıyor
Bir kadın ağlıyor
Çığlıkları elletmeden Masumiyetin kusurlarını Katibe yazar, Yaralı dizlerine aldanmadan Çıplak bedeninde Kamçılanmış sarhoş duygulara İnat, demli bakışlar Yuttuğu anlar akar Ellerini tutan ümitsizliğe Saklanan hayaller Yuvasızlığa koşarken Anlatacak bir avuç dolusu masalı vardı Durgun sular dinlemedi Asi ağrıları göğsündeyken Suçlarını taammüden işlemişti Kırılan kirpiklerin körlüğünde Güneş ısıtıyordu ayaklarını Yüreğinin tekmelerine Gece yanlarına ayak izi bırakarak Umutsuzluğa şahitti katibe Oysa Ne güzel hayalleri vardı Ne de çoktu Bir kadın ağlarken Çığlıkları elletmedi..... |
göz yaşı döküyordu kırağlara batan hüznüne inat mağrur ve gururluydu ancak bir şair anlaya bilirdi
duyguların sessiz kanadıgını
saygılar bıraktım