Çocuk Gözüyle Bakmak DünyayaBeyazın utangaçlığıyla kavga ederken siyah Güneşin gölgesine sakladım öfkelerimi Kapımın kırılmış olmasına aldırmadan Gökkuşağına doladım ellerimi Ve en uçuğunu seçtim aralarından Ellerime yapışan muhtelif renkleri Silemediler Karanfil kokuları dağıtmıştım oysa Sevgililerin elindeki güllere inat Yakamozların ışığını çaldım ben Şehrin trafiğine sıkışmışken akşamlar Sokak arası hayallerini topladım Bir kuşun kanadına yükledim düşleri Göremediler Yıkıntısı savrulmuş evlerin asmaları Ekşimtırak kokarken, tatlı üzümler verdi Bisikletten düşünce ağlamadı çocuk Biliyordu verdiği hazzın acıdan çok olduğunu Hayatın bu penceresinden bakamadıklarından Kirli gördükleri bu hırçın dünyayı Sevemediler |