Bir Resimde Sen
kucağında karda ayakları çıplak
poz vermişim bebekken her şeyden habersiz. omzunda şalın babam kardeşlerimle yere çömelip gülümsemişsin. evin çamurdan yapılıymış iki gözmüş ne gam! analık gururundan şenlenmişsin. yetim büyümüşsün... mısır sümeğinden unla ekmek yapmış ateşsiz soğuk sularda yıkanmış el çamaşırını ipe dizmişsin de yüksünmemişsin! anlatırdın.... anlatırdın dört yıl asker yolunu parasız pulsuz iki çocuk eşikte eksik etek bir başına sabırla beklemişsin. derdinki; ’hiçbir şey olmaz sebepsiz’. iyimserliğin yollarında heder olsan da ‘’taş atana ekmek atın ‘öğüdünle büyüdük. şikayetlerimiz kolaylaşırdı dilinde ‘’asıl acı ölüm’’ diyerek ölümden öteye yol olmadığını bize öğretmişsin. ah..annem ah...! şimdi gördük! şimdi gördük! 11.şubat.2007 Gülden Işık |