Alışkanlık oldu yansımalara tutunmak
Hayatın elyazısı okunmayacak kadar kötü
İçimi gıdıklıyor bir yalnızlık
Bu sessizlik var ya derisini yüzer hayatın
Kan damlar prizmalarından
Birbirini arar parçaların
Gözbebeklerinde celladın yuvalanır
Uzatma elini bataklığımda boğulmalıyım
Celladım sormalıyım ne kadar yaşayacağımı

Dünya başka bir yer olmayacak
Kırbaçlanacak kendini anlamaya çalışanlar
Bu giz var ya değiştirir bütin ölçüleri
Kendine sızarsın en kilitli yerlerinden
Dışarıda bırak yollarını
Aynı yere götürmedi hiç bir yol bizi
Bu gece var ya bu gece fena ayıklar insanı kendinden
Bilemezsin kalanın ne kadar yabancı ne kadar sen

Gözlerine lav gibi akmalı aşk
Anlamak yok anlatmak yok
Kurtlmalıyız bildiklerimizden
Beni öylece gökyüzüne ger
Rüzgarları içeyim
Bu gözlerin var ya pahalıya patlar
Açıkken mehtap kapalıyken girdap
Beni kendimden sürer