Ziya Değil; Ziyan'mış Ömrüm!
Ne çok sevmişim meğer,
Sevilmediğim kadınları.. Büyük bir ziyanmış ömrüm Alacak defterine yazılmayan! Oysa ki......, Benim düşüm; Sevgilinin kuğu boynuna bırakacağım Yaşamın dondurucu ayazlarına inat Ilık bir dokunuş ve Okyanusların derin maviliğinden Bir bebek gülümsemesini Ömürlük kolye gibi takmaktı Boynum(uz)a.. Pazar tezgahlarında bile Kusursuz görünümlü Cam gibi de parlayan "AL BENİ" diye de kışkırtan Hormonlu meyveyi değil de Kurtlu Doğal elmayı seçen ben, Ne; Güzel-Çirkin, Uzun-Kısa, Esmer-Beyaz-Sarışın Ayırd etmeden İNSAN’ı, Sadece aşk/ı aradım.. Her defasında Bulduğumu sandım, Bulamadım, Beter aldandım.. Çok sevip, Biraz sevilip, Bir kaç kahkaha Ve ardımda temiz bir iz Hoş bir seda Bırakıp gitmekti Bilinmeyen o boyuta! Ömrümün sedef’i En nadide incileriydi oysa, Kırdıkları kalbimden, Yanaklarımdan süzülerek Şair tenime Derince işleyen, Kırışıklıkları gümüşleyen Yakut gözyaşlarım.. Ah ne kadınlar sevdim ben Hepsi de Sevgime müstahak olan! Neden; Duyularımı Yüzey depremi gibi sarsan Her ses ve tavırları Onarılamaz afetim oldu? Zirvesi hiç keşfedilmemiş O çatalkayamı, O yürek dağımın şahikalarını, Bendi yıkılan Bir asit havuzunun Toprağasuyahavayakarışmasıgibi Yüreğimi ve ömrümü Pür telaş bir çabayla Acımadan zehirlediler.. NEDEN? Çözemedim bir türlü; Ne geçti ki acep ellerine? Sureti zuhur etmemiş Bir nedenin, Bir bilinmezin En ahmakça bahaneleriyle.. Oysa Ne kadınlar sevdim Her birini güneş sanıp Sarı sıcak bir gülümseme beklerken Ben, Onlar Elbirliğiyle çaldılar gülüşlerimi.. Her biri hoyratça yıktı En saf ve masum, En endemik salınımlı Mutluluk düşlerimi.. 08/ARALIK/2022 |
*** Ziya Değil; Ziyan'mış Ömrüm! *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...