***KALMIYOR***
Dünya dipsiz kuyu, daldıkca gözüm
İçinde bin canlı, akıl almıyor Kimseye kalmadı ,güvenim sözüm Zalimle uğraşa takat kalmıyor Bozulmuş düzen kötüdür zaman Tavşana kaç diyor tazıya yaman Güllerden dal kırıp yapıyor saman Bülbül gibi ötmeye vakit kalmıyor Yulaf diye versen bilmez arpayı. Yüzünde kalmamış düşmüş ar’payı. Düşünmez kimseyi ister her’payı . Boşaltır cebimi nakit kalmıyor. Gönül kırmayıda zannediyor haz İnsanı sevmeyi öğrenmiş o naz Şeref hasiyette bazısına saz Türkü söylemeye takat kalmıyor Sarmış dört bir yanı kendin bilmezler Derviş makamına zaten gelmezler Ağlayanın varıp yaşın silmezler Açılan yaraya merhem kalmıyor. Yaşam çok güzel insanca yaşa Seveceksen bakma göz ile kaşa Alın yazısıdır hep gelir başa Kadere yazıya sadık kalmıyor Bal yapan arıyı, tutar taşa’be Senmi yarattın ki sümme haşa’be Buyur al demeden çıkar başa’be Dostca yaşamaya vakit kalmıyor g.k |
İçinde bin canlı, akıl almıyor
Kimseye kalmadı ,güvenim sözüm
Zalimle uğraşa takat kalmıyor
ŞİİR ŞAİRENİN DURUŞUDUR
DOSTLUĞA İÇTEN BAKIŞIN ALINMAYAN CEVABİN ACISIDIR
YÜREĞİNİZ DERT GÖRMESİN