**Nazlı Can **
dedi toprak ne istersin benden
dedi bir kök sal benim içim dedi sen hele ver bakalım özün verdi özün tuttu sözün koca çınar gün oldu devran döndü suladıkça suladı baktı yeşermiş diktiği tohum besbelli baktıkça gönül gözü iyi oldu mu acep sözü bahar geldi verdi dal verdi yaprak günde bir yeşerdi güller açtı güne baktı saklandı ne garip bir çelişki su toprak yaprak her biri aldı başını gitti uzaklara savruldu bilinmedik sonsuzluğa kurumuştu dal günü geldi döktü gazeli estikçe deli poyraz kalmadı hiçbir iz ne garip bir çelişki su toprak yaprak kalakaldın koca çınar tek başına söylemişti nazlı can sana dinlemedin ki neden niçin nasıl olur bu geçim anlasaydın dinleseydin dağılmadan savrulmadan yalnızca bir bedende olur su toprak yaprak geçerdi ömür ta ki solana kuruyana kadar ah nazlı can demiştim sana ben bırak doğada kalsın güzellikler duymazlar seni anlamazlar dilini mutludur onlar kendi arasında karıştırma dedim insan denen nesneyi bırak mutlu kalsın kendi arasındaki sevgi g.k |
UMUT ve DOSTCA