Sağ elimle gül uzatırken kendime
Sol elimle hançerledim kendimi
Hatırlamıyorum ilk hangi mevsimde kaybettim
Hangi mevsimin güneşini daha çok sevdim
Ne kadar intihar böyle yaşamak
Gülle ölmüştüm zaten
Hançer kayıt geçti
Tabutum siyah saçlarının kıyısından geçti
Sonrası karanlığın koynuna sessiz bir defin
Yaraya dağılmayan bir şarkı

Bir kaç şiir boğulmuş sesimde
Bir kaç umut bir kaç tebessüm
Üç beş meram
Bir kaç dakikalık hıçkırık
Sol omzumda bir sıcaklık sonra
Bir meltem kendi havasında
Sesimde bir deniz boğulmuş
Bir dalgasına kıyamadığım

Gecenin gözlerinde rimeldi fermanım
Gürzünün arkasında bir devran saklı
Kucağında şahmeran kucağında şahımerdan
Kucağında ben
Ay neşterini çıkardı kınından
Benden bir yol biçecek
Menzili davetkar
Kan revan
Şimdi üzerine sinmediğim rüzgarlarım var sadece
Her şeye teğet geçmiş bakışlarım
Ruhum sanki göğü içti
Dedim ya gül öldürmüştü zaten
Hançer kayıt geçti