Mavi Emzikli Bebek
Gökyüzü gibiydi ölüm
Mavi Meleğin kanatları bile maviydi Emziği gibi. Melek bile utandı, Silemedi yüzündeki tozları Böyle olmalı, böyle görünmeliydi. İnsanlığı utandırmalıydı. Tozlar kaplasa da her yerini Emzik maviydi hala Meleğin kanatları gibi Gökyüzü gibi Açmadı bebekçik gözlerini Kimse görmesi dedi Mavi gözlerimi Yumdu sımsıkı Mavi kanatlarıyla geldi Merhamet yüklü ölüm Mavi kanatlarla gitti Mavi gökyüzüne Gitti bebekçik masmaviliğe Utanan meleğin merhamet kokan mavi kanatları arasında Bırakmadı emziğini Kendisini maviliğe teslim eden insanlığa. Gitti Mavi ölüm en çok ona yakıştı |
*** MAVİ EMZİKLİ BEBEK *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...