HEP BÖYLE KALSAM
Sobadan çıkan alevin sesi
Tavana yansıyan sarı dalgalara karışınca İçime bir çocukluk düşer. Yatarım hemen sobanın arkasındaki mindere Başımın altına karabaşın yünlerinden yapılmış bir yastık Sobadan gelen ninni sesleri eşliğinde Huzurlu bir düşünce gelir oturur zihnime Hafif hafif bir mutluluk dolar yüreğime Yanağım ısındıkça Ben dalarım en masum anılarıma Hayat beni hep böyle bıraksa derim O saf masum zamanlarda Sobanın bülbül sesi Tavanda en ala günbatımı raksı Yüreğimde samimi bir huzur Zihnim saf bir su kadar duru Ve yüzümde çocukluğumdan yadigar bir tebessüm Hep böyle kalsam Hayat Dokunmasan bana. |