Demem
Öyle kolay olmadı geçmişe kalem çekmek
Cehennem nefesiyle yaksa seni dur demem Annemden kahır miras, zor elbet acı çekmek İşmar edip boynuma kollarını sar demem Dememişmiydîm sana ben yalandan hoşlanmam Terk edip de gidersen adını asla anmam Ay’ı ikiye bölsen daha sana inanmam Ardı sıra ağlatan vefasıza yar demem Sadakat beklemedim zerre gönül yurdunda Hangi seven bırakır sevdiğini ardında Bağrıma taş basardım sevdiceğim derdim de... Kaybettim benliğimi kazancıma kâr demem Buraya kadarmış yol dönüp atiye kızma Sensiz de çok mutluyum lütfen keyfimi bozma Mahkeme- i kübra var sakın kuyu mu kazma Görmüyorsa gözlerin bakıp beni gör demem Ateşin senin olsun külünü de istemem Giden gitmişse şayet dönüp geri gel demem Karun’un sofrasını önüme sersen yemem Miadı dolmuş aşkı çıkıp hayra yor demem. |