Bir yanın
Ölmek zor bu zamanlarda
Bir yanın hep can çekişir Bir yanın ufuk kadar kaçak Her şafağın yara bere salkım saçak Kendini hangi cümleye atarsan at Bir yanın hep can çekişir Gözlerine bakarsan hayatın Biraz daha kaybolursun her kıyıda Bir meltem ruhunu çalar az daha Bir katil yüz çizer zihnin Seyreder doyasıya Ölmediğini anlarsın Yaşamadığını da Vagon vagon kendini çekersin Daha çok yorulursun her istasyonda Gamzesine düşme hayatın Bir yanın hep can çekişir Kendini bile bekleme artık Gamzeler bataklık Göçe geç kalmışsın Anlamak için hep erken Yine de yüzünde bir tebessüm Bir yanın can çekişirken |