Şahsına münhasırdın ve şehla gözlerinde yanılgının yanıp sönen bir yıldız gibi.

Gözünün ferinde saklanmıştım bir ömür
Gaipten gelen hüzün teknem ne ki
Sensizliğin gizinde saklı sevdalı bir nehir gibi
Baka kaldığım
Her aktığımda gözlerine
Delişmen fıtratımın da kırık sayacına denk düşen
Bir sayı gibi
Bellediğimdin emsalsiz hüznüme sahip çıkan
Yerin göğün kırık tekeri

Bir düş yangınıydın
Bir de düştüğüm aşka
Düşe kalka büyümediğim kadar
Büyüttüğümdün gözlerimde
Özlemin neferi bir fani
Faninin haiz olduğu o meçhul sonu
Mademki saklı tutuyor kader bilinmezin nezdinde

Şakıyan ruhum mu?
Şen sesim mi dünde kalan?
Sevecen iklim mi yoksa boca ettiğim
Yüreğin her izi her sesi kayıtlı
Ses etmeden yaşamanın da meali
Varsa yoksa en sevdiğim kuşluk vakti
Konan bir kuş yüreğimin tepesine

Günsüz mü ömür yoksa gecede mi saklı nemi?
Gecesiz geçen bir zaman aşkla yeşeren yüreğin demi
Malen bitik mi?
Manen zengin
Alacalı bulacalı bir zihniyette ötesi
Duru varlığımın tesellisi

Öykündüğüm ne varsa
Öldürdüğüm dünümü
Yüreğe fesat sokan kimse almışken önünü
Hatmettiğim nice dua
Tekeri kırık dünyanın yalan yüzü
Elbet akışkan bir hüzün
Meylettiğim günün
Delişmen özlemi

Haykırmak değil asla
Haydan gelen nasıl ki gidiyordu huya
Huyumdan ziyade nakşeden zemheride saklı bir rüya
Aşka biat eşleştiğim kadar yalnızlıkla
Palas pandıras terk ettiğim cihan
Tarafınca terk edildiğim kimse uzağında kaldığım
Bir tuzaksa bu aşk şiarım nasıl ki
Endamlı bir hayale yelken açtım madem
Amblemi bir gülümseme

Miski amber kokan cennetin çağrısı
Depara kalkan bir hayalden de öte
Yalnızlığın bel ağrısı
Nasıl ki başım dik günden güne
Öğütüldüğüm kadar övündüğüm sadece Hakkın çağrısı