Keşke, seni gönlüme sultan, başıma taç etmeseydim.
En ulvi duygu ve düşüncelerimi seninle paylaşmasaydım.
Sen sıkıntı ve kederlere duçar olmayasın diye,
Her şeyine seve seve aşk ve şevkle katlanmasaydım.

Keşke, senin için en şirin uykularımdan feragat etmeseydim.
Her cümlesi birbirinden manidar sen konulu en uzun şiirleri yazmasaydım.
Seni mesut bahtiyar edebilmek için,
Alışkın olmadığım halde namertlerin köprülerinden geçmeseydim.

Keşke, yokluğunda bir an önce visal olsun diye dua ve niyaz etmeseydim.
Aşkın tarlalarına sevda fidanlarını dikip can sularını dualarla vermeseydim.
Sevda bahçelerinden topladığım rengarenk çiçeklerle,
Özene bezene mahirce yaptığım çelengi başına takmasaydım.

Keşke, tavşankanı ikindi çaylarını tam kıvamında demlemeseydim.
Aşkın atı seni yarı yolda koymasın diye tımarını mükemmel yapmasaydım.
Timsah gözyaşlarını bile gördüğümde,
Her daim emrine amade olup sevda yularını boynuma takmasaydım.

Keşke, gönlümün otağında seni şeref konuğu etmeseydim.
Olur olmaz şeylere üzüldüğünde senden daha fazla üzülmeseydim.
Biraz geciktiğinde sabırsızlıkla yolunu beklerken,
Bir an önce yuvana ulaşman için şanı yüce Allah’a yalvarıp yakarmasaydım.
24-28/ Kasım/ 2022