Öyle işte
Senin yüzünden
Yüzümden düşen bin parçaya ayrılmış umutlar. Sen şimdi hangi mevsimini yaşıyorsun bilemem Ama ben Hep sonbahar Hep hazan mevsimi Hep karakışlarını yaşıyorum bu aşkın. Şimdi yokluğunun kaçıncı mevsimi bilmiyorum Zaten tutmuyorumda artık yokluğunun güncesini. Içinde adın geçen cümlelerimi Verdim bulutlara Artık onlar ağlıyor Senle olan umutlarımi gece yarılarına Sensiz geçen günlerimide senin ömrüne verdim Daha çok yasa diye Hani bensiz mutluydun Daha fazla ol diye tüm bunlar. Göğsümü parçaladım attım yüreğimi kafdağinin arkasına Kafdağı ne kadar gerçek bilemiyorum ama Öyle işte ’aklamavi’ |
tebrik ederimm çok güzell anlatmışsınızz.