1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1137
Okunma
Senin yüzünden
Yüzümden düşen bin parçaya ayrılmış umutlar.
Sen şimdi hangi mevsimini yaşıyorsun bilemem
Ama ben
Hep sonbahar
Hep hazan mevsimi
Hep karakışlarını yaşıyorum bu aşkın.
Şimdi yokluğunun kaçıncı mevsimi bilmiyorum
Zaten tutmuyorumda artık yokluğunun güncesini.
Içinde adın geçen cümlelerimi
Verdim bulutlara
Artık onlar ağlıyor
Senle olan umutlarımi gece yarılarına
Sensiz geçen günlerimide senin ömrüne verdim
Daha çok yasa diye
Hani bensiz mutluydun
Daha fazla ol diye tüm bunlar.
Göğsümü parçaladım attım yüreğimi kafdağinin arkasına
Kafdağı ne kadar gerçek bilemiyorum ama
Öyle işte
’aklamavi’
Cevap Yaz