Aşırı
Herşeyin aşırısını sevdim ben,
Rüzgarın aşırısını, Gün ışığının aşırısını, Gülmenin aşırısını, Ağlamanın aşırısını, Hayallerim bile aşırıydı benim. Uçlarda yaşamayı sevdim, Sınırlarda,derinlerde, Kuşların kanatlarında, Uçurumların kenarında. Boşluklarım vardı benim, Yaralı,yalnız ve çaresiz. Ha birde ayarlarım vardı, İçini didip didip bozdunuz. Dalgalara bırakmıştım kendimi. Salınıyordum öylesine zamanda. Acılarıma yağmurları katıp, Kalbimi fırtınalara bırakıp, Neden yok oldunuz... |