HALA YOKSUN SENHasretle bakıyorum sayfalara sen yoksun Şiir dizeleri arasında geziniyor gözlerim Hoş geldin demeye hazırlanırken sözlerim Adını yazıyor klavyede ellerim hasrete Soruyorum ama sen gene yoksun Düşlerime sığınıyorum, oradasın, Oturuyorsun bir menekşe yanında Menekşenin rengi gözlerine vurmuş Düş imbatı saçlarını savurmuş Gözlerim güne çevriliyor, sen yoksun Karanlıkta parlıyor yakamoz kaynağı yıldızlar Gülümsüyorlar yer yüzende bütün sahillere Rıhtımlara yanaşan vapurlara koşuyorum Seni arıyor gözlerim inen yolcular arasında Sevinç çığlıkları geliyor bir balıkçı kahvesinden Bir an sesini duyar gibi oluyorum çığlıklar arasından Adımlarımı hızlandırıp dalıyorum kahveye Masalları dolaşıyor bakışlarım heyecanla Baktığım gözlerde seni bulamıyorum yoksun Bürünmüş taçlarına bütün güller Sakladıkları bir şey var belli benden Sendir sanıyorum saklanan gözlerden Gül taçlarını derliyorum, bulabilmek umudum Son taç yaprağında sönüyor, sen yoksun Hasrete yalvarıyorum, ümitsiz bakışlarla Ağlamaklı çıkarken nefesim, hüzünlere sarılmış Vuslat yoluna bakıyor yaşlı gözlerim Yol sona eriyor, ama sen hala yoksun İ. TÜRKMEN |