Gülüşler...
Geriye gülüşler kalır
İçte bir acı, Sanki Görüntülerin Hiç umrunda değilmiş gibi, Bilinmez ki O An Hangi Hayallerde/sin Yaşlanan gözlerin arkasındaki, Hislere vur/ul/an, Ömür işte ömür Kahrolası zaman/ın çerçevesi Yalan dünyanın hayata Bakış açısı, Çivilenmiş Sonsuzluğun ön bahçesi Ebedi kışa Namzet, Güneş Sizlere ömür Ruhlara el fatiha, Hatıralara dalar mazi Bir köşede hüzün Üstü kapalı Hasret, Çağırsa Seni ne çare Olmuş bitmişlik artık kayıp Sen sende Meçhul Dipsiz kuyu misali Ne başı belli ne de sonu... * Berlin, 23.11.2022 * Talat Özgen |