BİLSEYDİM..!
BİLSEYDİM..!
Eğer beni anlamak, öyle kolay olsaydı. Bir kaç sözle anlatır, bunca şiir yazmazdım ! Yazdıklarım okunup, akıllarda kalsaydı. Ben de biraz rahatlar, hiç kendimi üzmezdim. Geçer akçe değilmiş, dürüst olmak, mert olmak. Makbul olan, hem kurnaz hem de biraz sert olmak. Ben istemem kimsenin, başlarına dert olmak. Bilseydim incinecek, çime basıp ezmezdim. Nefsime esir olup, hırsımı bilemedim. Yaradan’dan zenginlik, ihtişam dilemedim. Aradığım huzurdu, onu da bulamadım. Hiç bir yerde kalmamış, bilsem boşa gezmezdim. Dostlukların üstünün, çizildiğini bilsem. Bağların kolaylıkla, çözüldüğünü bilsem. Mayaların bu kadar bozulduğunu bilsem. Kör memeden sağılmış,sütten suyu süzmezdim. Aşkların şeytana yar, olduğunu bilseydim. Karakterlerin seyyar olduğunu bilseydim. Dünyanın böyle bir yer, olduğunu bilseydim. Bırak insan doğmayı, balık olsam yüzmezdim ! (Onuncuköylü İsmail SIKICIKOĞLU) |