ARA BENİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ulaşılamıyor olsam da...
ARA BENİ
Saadete giderken şu boynum hep bükülür Acelem var dedikçe bekletir sıra beni! Sağımda yangın çıkar solumdan kül dökülür Ne kandil ışık saçar ne yakar çıra beni! Düşlerim düşüp gitti kan süzüldü rengarek Baş ucuna konuldu sarı güllü bir çelenk. Kainatı boyarken göğsümdeki pembe renk Beyazlara sarsalar karalar kara beni! Sırtıma yüklenirim nefrete göçüm gitmez Vebalini ödesem katiyyen suçum bitmez. Elimi uzatırım sarmaya gücüm yetmez Yaralar da yaralar gördüğüm yara beni! Git deseler kaçarım, gel deseler giderim Kah yüke yük eklerim kah eksilir biterim. Bu curcuna içinde kendimi kaybederim Çekip tutar, silkeler bir kaç hatıra beni! Dudağımdan çıkana kulaklarım yabancı Haykırırsam geçer mi ciğerdeki şu sancı? Kendini avuturken tek ben miyim yalancı, En son cemre toprağa düşerse ara beni! ELİF KESKİN KARABULUT..../ŞİİRLERİN ŞAİRİ... Elifce/ 20.11.2021 Sabah ezanından sonra yazmışım. |