Merhum Şair Cemal Safi aynı isimle bir tarif yapmış ve sonunda benim adım aşk diye bitirmişti. Biz de merhum hemşerimize aynı üslupla bir nazire yaparak tarifin ne olduğunu okuyucuya havale ettik. Bilin bakalım ben kimim?

Hani nerde daim ben ben demiyen?
Herkeste var, sanma sakın bir benim.
Kimmiş, asla hiç zokamı yemiyen
Ebediyen çekeceğin zar benim

Türlü türlü- çeşit çeşit planım
Her kişide var saltanat ilanım
Aşikardır güçlü etki alanım.
Zor aşılan kale benim sur benim

Uyarsan batarsın birden aşağı
Dinlersen atarım yardan aşağı
Ebedi çıkılmaz yerden aşağı
Esfel-i safilin kızıl nar benim

Üstüme basarsan arşa çıkarsın
Başına koyarsan dibe çökersin
Ukban viran eder evin yıkarsın
İflah olmaz, islah bilmez hor benim

Uysan bana daim şerre yürürüm
Sarp kayaya çıkmaz yola vururum.
Ömür boyu hep peşimden sürürüm
İpe sapa gelmez müzmin şer benim

Enbiya evliya uyardı durdu
Beni tanıtmaktı maksadı derdi
Tanıyan kurtulduu murada erdi
Kalbe kilit benim göze kör benim

Beni tepeleyip ezen kurtulur
Türlü oyunumu bozan kurtulur
Doğru gezen, hile sezen kurtulur
İradeye, tuzak benim tor benim

Firavun,Nemruda zirve yaptırıp
Uluhiyet iddasıyla saptırıp
Küfrettirip nimetleri teptirip
Cazibeyim pembe benim, mor benim

Bir dostum var iki ayrı hüneriz !
Her bir yoldan türlü çeşit deneriz
Pek çoğunu zahmetsizce yeneriz
Oyun kurup yenene dek tur benim

Resul meşrep Ahmet huyu bulmadan
Has bahçede güzel aşı olmadan
Şeriat, tarikat dersi almadan
Temizlenip çıkmayacak kir benim.

Sahte lezzet, sahte tadda şekerim
Bal sineği çeker gibi çekerim
Ve sonra da üzerine çökerim
Yeter artık kimliğimi gör benim.

Sazsız OZAN