GELMİŞİ GEÇMİŞİNİGitmez başımdan bulut yangın üstüne yangın Hep mağlübu ben oldum girdiğim her bir cengin Her aşk keskin bir bıçak ok gibi battı ucu Sormadan neden niçin kendimde buldum suçu Hançerlenmiş düşlerim sevdiğine bin pişman Tükenmiş bir faniyim kendime oldum düşman Çoğalmadı umudum yaşlara doydu gözüm Aldığım son nefesler toprağa bakar yüzüm Düştüğüm boşluklara umutlarım asıldı Bu zavallı sol yanım kaç yerinden kesildi Böyle zamansız aklar saçlarıma üşüştü Bu kez de yüreğime Toroslardan çığ düştü Madem beceremedik madem başaramadım Yaşamaktan vazgeçtim ölümüme susadım Farkı yok şimdi bende gece ile gündüzün Pusu kurmuş bekliyor gülen yüzümde hüzün Azrail bitir artık benle kalan işini Aşk denilen mefhumun gelmişi geçmişini |