Yoksun
Belki hiç bilmeyeceksin
Hiç duymayacaksın Ve de hiç görmeyeceksin Hiç okumayacaksın bu satırları Limandan ayrılan son gemiden sonra çok şey değişti buralarda Mesela bu şehir daha sakin günlerini yaşıyor Senden geriye içinde naftalin kokulu deli dolu binbir cevapsız sorular kaldı Kuşlar keyfsiz uçuyor Çiçekler solgun siyah beyaz açıyor Rıhtımda tekne kenarında dolaşan miskin kediler bile balıkçı teknelerinden balık aşırmıyor Falcı kadın yol kenarında fal açmıyor. Anlayacağın şehir bile küskün kendisine Geçen gün iki bardak çay ısmarladım ikimize salaş bir çay bahçesinde Sonra gün batımına doğru denize daldırıp gönül maşrapamı Bir yudum güneş içtim içim yandı ayazında Hafif rüzgarlıydı hava kollarını doladım atkı niyetine boynuma Sessizce fısıldaştık seninle Merak etme kimseler duymadı bizi bakışlarından biz dökülüyordu alev alev Düşen her damla lav misali yakıcı Bir ara gülüşüne takıldı gözlerim Sonra yavaşça ellerimi uzattım şiir kokan ellerine Evet ne çok şey eksik bu şehirde Sen gideli Ama yine de sen bilme.. Köşe başları Caddeler Sokaklar Adını yazdığım selvi ağacı Artık, Her şey yalan Her şey hayal Her şey yabancı Tek gerçek var YOKSUN.. |
İÇİMİ TUHAF BİR HÜZÜN SARIYOR
RADYO DA SEVDİĞİN, ŞARKI ÇALIYOR
DAHA YOKLUĞUNUN BU İLK AKŞAMI...İLK VE SON..
DİYEREK : TEBRİKLERİMİ GÖNDERİYORUM..SAYGILAR.