FerahlıkGüneşin okşadığı kırlarda Güzel gençliğin, ilk çiçeğinde, Rüzgara verdiğin saçlarınla Yer ve Gök senindir artık Boşuna kuşların kuruntusu Boşuna çekirgelerin coşkusu Sen varken günün battığı yerde Sen ey gençliğin taze kokusu. Sükuta duran kıpırdar birden Bir hışırtı dolaşır şebboylar arasında Nasılda canlanır seyelan Ahenk in sathı yeşil yapraklarda Uzun ve ince yürüyen gölge gibi Gurûb vakti ferahlık verir temaşa. |