gül(i)canım// . . . ey… figan-ı kıvılcımım, pürmelâlim, vuslat-ı ahirim gonca veremeyen destursuz yağmurum dilime cümle kur gecesiz, cümle kur dinime besmelesiz hecelensin tenimdeki karıncalar bir dudak ver nar’ı kızılından şerbetli nasıl desem... sonra ister sarhoşluğuma istersen yoksunluğuma, yoksulluğuma ver pıhtısına dikenim anla artık yokluğuna gül kere ne baharım senden öte, ne de güller açar sen kere… . . . // ilhanaşıcıkasımikibinyirmiiki |
Tebrikler. Saygılar...