GEL
Kömür gözleri,
Elmas kadar parlak! Kucaklar dünyayı, Sıcak sımsıcak. Uzatır elini, Darda kalmışlara... Yorulmaz yardımdan, Muhtaç olanlara... Kışı bilmez o, İlkbahardır günleri, Karanlık değil, Aydınlıktır yolları, Sözleri güzeldir, Tatlı tatlı konuşur. Efkâr basınca, Güler dinlendirir, Dostluğu dost, Küslüğü de vardır! Çok şaka yapmaz Espriden kalmaz. Çay içer her gün, Muhabbeti pek hoştur, Duydum ki gelecekmiş! Beni görüp öpecekmiş! Her gün yarenlik edecekmiş! Gel selvi boylum gel! Gel kömür gözlüm gel! Gel ahu nazlım gel! Hasreti pınarda, kar suyum gel. Alem-i cihanda tek kızım, Gel yolunu gözlediğim, Gel yüce Mevla’mın emaneti, Gel açılsın yolların, Gel ki aydınlansın dünyam, Nur olsun bedenim, gel. Benim can kızım, HATICEM GELLL... |