Hiç Kimsesizliğim
Yapbozdan Bir hayat var önümde.
Parçalarda ailem eksik, Sevdiklerim eksik, Ben eksik. İntihar mektupları yazıyorum Bir umut beklediğim yarınlarıma Kendimi kendime anlatıyorum; Keşkelerim, hüzünlerim, kimsesizliğim.. Gittikçe artıyor yorgunluğum Çoğu zaman dayanamıyorum Pes ediyorum. İntihar mektupları yazıyorum kendime. Umut,içimin hiç uğramadığım bir köşesinde. Yolunu, adresini bile bilmiyorum. Her yol hüzne çıkıyor Nereye gitsem hüzün karşılıyor beni Başka kimsem de yok zaten, Bunca Sevdiklerim arasında! En zoru da bu zaten; Bunca kimsem arasındaki "hiç"kimsesizliğim. İntihar mektupları yazıyorum kendime Dayanamayıp dökülüyor gözyaşlarım Kendime bile anlatamıyorum hiç kimsesizliğimi En zoru da bu zaten; Bunca kimsem arasındaki "hiç"kimsesizliğim. |
Hiçkimse değil