DEDİĞİN ANI DÜŞÜN
Uzaklığın fark etmez, gönüller yakın olsun
Nazara gelmeyesin, yolunda gitsin işin Yeter ki sen üzülme, gönlün neşeyle dolsun Acısı çok çetindir, ağrımasın hiç dişin. İnsan çile küpüyken, dönüyor hepten nevri Geçim derdi zorlaştı, raydan çıkardı tavrı İyilik rafa kalktı, devir kötülük devri Belâ belâ üstüne, derde girmesin başın. Dilerim dikenlerin, dönüşsün gonca güle Dolsun, taşsın, dökülsün, ambarda okka kile Yedi başa yetmiyor, alatav pişse bile Artan dürten olursa, ekşimesin hiç aşın. Bin bir çeşit nimetle, soframda şükrümdesin Doğduğumu bırak da, ezelden fikrimdesin Aramaya ne hacet, her daim zikrimdesin Dünyayı alt üst etsem, bulunmaz senin eşin. Sensiz lokma haramdır, bal şerbet de içemem Yerim yurdum bellidir, başka yere göçemem Her ne olursa olsun, ben senden vazgeçemem Ne dersen emrindeyim, yıkılmasın tek kaşın. Diyeceğimi dedim, istersen kabul etme Ben senin yanındayken, başka yerlere gitme Hayatın yokuşunda, ben bitsem de, sen bitme Hasretlik çekmeyelim, olsa da yazın kışın. Necati Köroğlu’dur, ver dağına sırtını Boynumun borcu deyip, kabul ettim şartını Gönülden onayladım, eksi ya da artını Masa başında “evet!”, dediğin anı düşün. Necati OCAKCI 04.07.2022 ANTALYA |