Bir ateistlen yaptığım müzakereyi
şiirselleştirmeye çalıştım

Dedi ki ;zamanlan insan değişti
Sen herhalde biraz eskiye kaldın
Fikirler gelişti insan gelişti
Biraz evrim oku geriye kaldın

Dedim ki ;değişim ne ile oldu?
Testi boşmu idi ne ile doldu?
Yoktan var mı ettin yoksa kim buldu?
Akıl deryasına sen nasıl daldın?

Dedi ki; evrimle ,sözün çelişti
Bazen kaos ile gün düzenleşti
Bilim ile madde makineleşti
Belli ki evrimi sen anlamadın

Dedim ki:neden hep insan değişir?
Karınca değilde insan gelişir ?
Kör madde insana nasıl erişir
Birde ruh var onu nereden çaldın ?

Dedi ki; ruh nedir soyut bir kavram
Maddeden başkaya hayat aramam
Görmediğim şeye asla inanmam
Neden tartışmayı çıkmaza saldın

Dedim ki;uyurken rüya gördün mü
Uzaklara gidip tekrar döndün mü
Aklını gördünde ona sordun mu;
Sen bu ilmi fikri nereden aldın?

Dedi ki; sen tanrı ben madde derim
Maddeden gelmişim maddeden yerim
Fazla takmam bir gün çekip giderim
Ben aydın bilginim beni ne sandın

Dedim ; allame-i cihan olsanda
Her gün yıldız bulup aydınlansanda
Madde gölge ise haklan aranda
Kör gibi yaşadın, maddeye kandın
Mustafaoğlu ilyas


Okuyup yorum ve eleştiri yazan tüm dost ve forumdaşlara, saygılarımı
bırakıyorum