garip bir şiir
size bir sırrımı vereyim mi
sırrımı verdiğim bütün insanlar onu bir başkasına anlattı ve ben yoruldum çünkü yorulmam için aşka ve başka dair sebeplerim vardı çünkü benimkisi yanılsamalardan ibaret bir yaşamaktı, ben sevmeyi hesaplarken henüz kimsenin bilmediği ismimle türlü cümleler yazıyordum, herkesin okumasını beklediğim ama kimsenin okumadığı, ben yanılsamalar aynasında bir yanılmaydım, eğer kendimi anlatablseydim yaşayan ünlü bir şair olabilirdim ya da başka bir ifadeyle yaşattıklarınızı hissedebildiğim kadar ama ben çocukça bir eylemle büyümekten vazgeçtim, çünkü dün bugünden daha güzeldi diyordu biri ama ben bugün doğmuştum, ben yarını umursuyordum, yarın büyümek bir hevesinde bütün ünlü şairler hiç kimsenin okumadığı bir dizede kaybolmuştu ve benim kelimelerim bir doğma hevesinde, size bir sırımı vereyim mi sırrımı verdiğim herkes sevdiklerimdi, oysa herkes bir yabancılama peşindeydi tanımanın tanışmakla alakası olmadığı bir hikaye oysa tanrım o kadar çok ve o kadar çok kişiyi sevmiştim ki, isimlerini hatırlamadığım insanlar, ve beni şimdi anımsamayanlar, sanırım bu benim yorgunluğum galiba bir kaç kelimenin soy adı birazdan kendimi asarsam kimse suçlu olmayacak ya da bir şiir yazarsam kimse öznesi, çünkü biliyorum ki yaşamak dediğimiz çoğulcu bir eylem şimdi tek başıma kalırsam senin yarının olmayacak |
Her gönlü mutlaka, biliyor Hüda
Hepinizi ona, emanet ettim
Hakkım helal size, dostlar elveda