SEN AĞLAMA

Sevdan sonsuzlukta açan gül,koklayamam
Göz yaşlarım sel gibi akar engel koyamam
Sakın sen ağlama üzülürüm sana kıyamam
Bırakın bülbül gibi feryat edip ben ağlayım
* * * *
Aldanma sessizce bu dilimin suskunluğuna
İçimde haykıran sevdaların umutsuzluğuna
Sabahı olmayan gözlerimin uykusuzluğuna
Günün karanlığına feryat edip ben ağlayım
* * * *
Vücudumu alevleri sardı yakıyor derinden
Külleri rüzgarda savrulur sökülür yerinden
Geceler adını sayıklar düşürmem dilimden
Biçare aşıklar gibi feryat edip ben ağlayım
* * * *
Peşinden koştum kalmadı dizimde derman
Asi duygularım,yüreğim dinlemiyor ferman
Kimsesiz bir başıma yalnız kaldığım zaman
Böylesi yaşamaya,feryat edip ben ağlayım
* * * *
Çaresiz dertlere düşer öldüğümü duyarsan
Beyaz kefene sarar tabutun içine koyarsan
Kimsesizlerin yurdunda mezarımı kazarsan
Toprağı at üstüme,feyrat edip ben ağlayım

Şadi KURT