Güneş Kınından Çıkıncabir taze umut başlar güneş kınından çıkınca telaş içinde koşar canlar ekmek teknesine giderler sabah serinliğinde gün ne getirir, ne götürür bilemez Hakk’tan başka birisi ekmek aslanın değil ağzında ta midesinin gerisinde emek verir emekçiler nimetten bir katre pay almak için karıncalar, arılar gibi kan ter içinde çalışırlar durmadan garantisi yoktur hayatın hane kapısından kimler çıkar kimler girer sağ salim göremeyebiliriz dün gördüğümüzü bugün bugün gördüğümüzü yarın tek seferlik hayat öleceğimizi bile bile yaşamak aslında haksız yere çalarız gönlü taştan taşa odur oysa acısıyla, sevinciyle hayatı sevdiren yaşlıya gence her şeye rağmen parlasın umutlarımız dünyanın boş olduğunu bilsek de gün parlak olsun kurda kuşa, eşe dosta kısaca tüm eşref-i mahlukata son günümüzmüş gibi bugün diyelim merhaba doğan güne kırıp dökmeyelim her gönül bir Kâbe’dir "sevelim sevilelim" derken gelip geçtiğimiz hana elveda han bizim değil göçerken ebedi istirahat yurduna bırakalım arkamızda hoş sedalı iz hoş sedamız kalsın yarına 22.10.2022 |
Pazar günü dinginliğinde dupduru şiir.
Merhaba şair...