Gün
Gün
Güneşte gezinirken tutulmuştum Bahtım olan ayrılığa Bir hüzündü oysaki Kalbime saplanan Ölümün taşıyıcılardır Onlar aslında.. Zamanı şu genç yaşımda tüketirken Titreyen bedenimi Örtmeye çalışıyorum Ne kadar çalışsamda Şu üryan yüzyılda Düşüncelerim bir bir parçalanıyor Geçmişin tozlu yollarından geçerken Ciğerlerime saplan hüzün Ayrılığın sesi Acının çığlıkları Yüce dağlarda yankılanıyor Donuyorum o an Sanki yüzyılların tozlu ağırlığı üzerime çökmekte Zamana saplanan kirli düşüncelerim Eleme gebe kalıyor Şuan nefeslerime saplanan Elmas tozu Ağzımdan güllerin rengini akıtıyor |
Güzel gören, güzel yazar
Biz de okuduk ve kutladık, yüreğin yazdırdığını, yazan kalemini
Gönlün huzurla dolsun tem şiirlerin ŞAHESER olsun
Şiirle kal, sevgiyle kal, dostça kal ve de hoşça kal