GeceTaştan yüreklereydi aşklarım Umutsuz umarsız bir yaşamda Yalnızlığı hak ediş sebebimdin İki damla gözyaşı ve bir ölüm İçim diyorum içim Bomboş Karanlığın sihirli anlamı ne Yalnız bir yaşam ve çaresizlik mi Bilmemek hiç bir şeyi Aciz kalmak gibi mi boğuluyorum yok oluyorum Bazen haykırmak anlatmak istiyor insan Aklına tuhaf gülüşler takılıyor Seviniyorum sonra Bazende susmaları gebe kalır Ruhum Yada susarsın sadece Boşluğa bakar gibi Yanmış yıkılmıştı şehrim Tarumar olmuştu düşüncelerim Sonra yağmurun sesi aşındırır kulaklarımı Hayal etmekten vazgeçer Geceyi bir yorgan gibi üzerime atarım ... ... |