Yoktan varYavaş yavaş yürüyorum Mavilikler beni içine alacak mış gibi Bulutlar üzerimde oyunlar oynarken Hayatı diplerde yaşarken Gözlerinin derinliğine düşüyorum Sonu gelmez bir uçurumdan gibiyim Hayallerim korkularımdan ibaret Çaresizlik ateşi dünya evimi yakarken Kalbim kalp atışlarını hissediyor Neredesin ey yalnızlığın ülkesi Kim bilir ben neredeyim Arzdan küreye gidip gelen bir avareyim Ellerimi uzatıyorum boşlukta asılı kalıyor Neydik neydin? Kim bilir ben neyim Şu gözyaşları neden hücum eder Cehennemde yasarken Sessiz sedasız feryatlar niye Gönlüm neden Kırık Boğazımı kim sıkıyor Neredesin nerde gözümün nuru Artık şiirler de fayda vermiyor Gönül sensizliğin şarabı ile sarhoş Çaresiz bitap kara toprağa düşüyorum Gözlerinde bir damla düşerse toprağıma Yoktan vara giderken sevincim olursun.. ... |