Gel Özünde Kalayım Yarim
hangi yağmurun damlasına gizlemişim de yüreğimi
hangi kurak toprağın üzerine düşüyorum bilmeeeeem bilemem seni hangi mevsimlerde seviyorum. baharmıydı beni sana getiren yoksa benmi mevsimlere sığınıyordum Nazarına asmıştım sevdamın parıltısını gerdanında bir zincir ucunda ismimin takıntısı gitmeeeem gidemem mühürlenmiş ağzım dilim narında eriyorum senmiydin bana dönen yoksa benmi etrafında gölgeleniyordum uykularımın arasına giren düşlerimdeydin düş görebilmek için uyuyan bendim ağlamaaaaam ağlayamam gözlerimden akma yeterki sönmeyim simanmı tecelli etmişti gözlerimin karasına yoksa renginemi bulanmıştıda akmıyordu gözlerim aksa bir damla yaş düşecektin kalbimden içeri kalbimde bir ferahlık hasreti dindirecekti. yanmaaaaam yanamam sen bendeyken ben bu canıma kıyamam esir düştüğüm avuçlarınmıydı çizgisinde kaybolduğum yoksa her duana girdiğimdenmi sökememiştim kendimi kabzasına dayanmışım silahımın jarjöründe bir tane mermi şakağımın ne tarafına nişan alıyorum ölmeeeem ölemem sevdana düşmüşken akıl yelpazem bu silahı ateşleyemem bir yudum mutluluk dilendiğimdenmi bu fermansız bakışların yoksa ferasetine kandığımdan mı vurgun ağıtlarım ben senden geçemem sevigili mevsimlerine sığınır narında eririm gözlerimden akarsan inan yüreğime düşersin ben daha da alevlenirim gelsende renk sürsen gözlerimin karasına ben bu canıma kıymaaam kıyamam hasretinle doldururum yüreğimi çözsen şimdi kelepçesini yine dalarım senli hayallere ben sana zorumdan değil gururumdan değil ben seni dilimin duası yüreğimin sevdası bildim gel közünde kalayım gel gözünde kalayım gel sözünde gel özünde kalayım yarimmmm |