SON NEFES
Gün olur tutulursun
Yanarsın aşkla… Yol çıkmaz sokak Karasevdaya puntolanmış Kazınmış, yazılmış adın. Bir çiçekçi emekçisinin Gül ekili bahçelerini düşün Kör balkonuna hapsolmuş Yavru bir kuşun kanadında Onmaz talihi ipliğin Kırlangıçlar vaveylası. Rüzgârında yazgılar esintisi Örülür kozalarından ilmek ilmek İnce eğrilir dokunur ipeksi Yıkanır sarnıçlarında gözelerin Asılır tuba ağaçlarına Loşluğuna serin. Kurulurum gözlerine göğün Ellerin merdivenli basamak Tutuşur ayaklarım eteklerinden Bir nefes şifa niyeti doyumsuzluğun Mest olmak sarhoşluğuna Prangaları kırmak… Son çıkış hücresi özgürlüğün. Düşünde öleceğim birazdan Gömüleceğim... Salıncağı bulutları ufukta Küle döneceğim Bezeneceğim al rengine. Savrulacağım ellerinden ah... Tutuşacağım küllerimle yeniden Son nefes dolacağım yâr... Kaldıracağım kadehin Güneşinle batacağım. |
Duygu dolu bu güzel eserini,
Can-ı Gönülden Tebrik ederim.
Kalemine yüreğine sağlık.
Selamlar.Sevgiler.