YA ALLAH
YA RABBÜLALEMİN
YA RAHMAN YA RAHİM
YA ZEL CELALİ VEL İKRAM
YA ALİM, YA AZİM, YA KERİM
FERDUN, HAYYUN, KAYYUMUN, HAKEMUN, ADLÜN, KUDDÜS
EY BİZLERİ YOKTAN VAR EDEN EL HALIK
EY HER ŞEYİN GERÇEK SAHİBİ EL MELİK
EY ZORDA KALANLARA YETİŞEN ES SELAM
ONLAR SENİ ARARKEN YOLDA YİTİP GİDİYOR
KENDİLERİNCE BİR YOLA AŞK İLE BAŞ KOYUYOR
BAŞKA YOLLARDA GİDENLERE DE DÜŞMAN OLUYOR
NEDEN Kİ, TÜM YOLLARIN SANA VARDIĞINI MI BİLMİYOR
SEN BİR DERYA DENİZSİN Kİ UMMANLAR İÇİNDE KAYBOLUYOR
ONLAR Kİ ACİZ, ONLAR Kİ ZALİM VE CAHİLCE SENİ DERELERDE ARIYOR
BİRİ BİR DİĞERİNE SET KOYUYOR DA TÜM SULAR DENİZE AKAR AKLETMİYOR
İLETMEZSEN DOĞRU YOLA ŞAŞIYOR, KORKUYOR, DURUYOR VE SANA VARAMIYOR
YETİŞ EY YOL GÖSTERİCİ VE DOĞRU YOLA İLETEN, KAZANMA YOLUNDA KAYBEDİLİYOR
YETİŞ YA MUHAMMED YETİŞ ÜMMETİN YANIYOR
PARÇALANMIŞ BÖLÜK BÖLÜK ATEŞLERE KOŞUYOR
İNSANLIK DAĞILMIŞ SANKİ BAŞ AŞAĞI DÜŞÜYOR
DÜŞMAN ADDEDİP DE KARDEŞ KARDEŞİ VURUYOR
YETİŞ YA MUHAMMED YETİŞ YÜREĞİM ACIYOR
ŞEYTAN ORDULARI ŞEVKLE DANS EDİYOR
EŞREF-İ MAHLUKAT! KENDİNE TAPIYOR
BAK HER BİR LATİFE-İ RABBANİ PUTLAŞIYOR
YETİŞ YA MUHAMMED YETİŞ ÜMİDİM YİTİYOR
NEŞV-Ü NEMA BULAMADAN TOMURCUKLAR ÇÜRÜYOR
BAK ŞECERE-İ ZAKKUM AĞACI DAL BUDAK SALIYOR
ŞECERE-İ TUBA AĞACININ DALLARI BUDANIYOR
YETİŞ YA MUHAMED YETİŞ HACERÜL ESVET TAŞIYOR
MASUM ÇOCUKLAR BİRER EKİN GİBİ BİÇİLİYOR
HENÜZ DOĞARKEN ÖLÜYOR İNSAN FARKETMİYOR
İMAN DİKENLİ TELDEKİ PAMUK GİBİ ÇEKİLİYOR

Ş. TARIK ZİNCİR