Dağlarım duman duman
Bak dağlarım duman duman
Görünmez o karşı dağlar Kalmış sis içinde orman Geçilmez kaderden ağlar Sessiz sedasız bir yangın Umutlarım bana dargın Geleceğe küstüm bıkkın Yaşıyurom işte böyle Mavim siyaha dönüştü Dışım soğuklar büzüştü Hayaller çoktan üzmüştü Aşinayım bu hallere Düştüm çıkmaz bir sokağa Kimse sonsuz dek olmaz ağa Bugün hüzün düşmüş bağa Yarına yaratan kerim |