Çocuk gözlerinde
Gecemi örttüm
yine üstüme. Gök gürlüyor. Ve ben, yine ıssız bir sabaha yolcu. Çekip gitmeli bu çivisi çıkmış dünyadan. Kan kokusundan, can sızısından yoruldum artık. Burnumu sızlatan, içimi titreten gamlı bir gece. Özlemlerimi sorma, mecalim yok anlatmaya hayat ! Sen zamana esir, ben yalnızlığa dibine kadar. Ne garip bir yaşam? Sadece kendin biliyorsun çektiğini. Isıra ısıra dudaklarını, dayanıyorsun ya hani; bir saniyesinin vefası olmayan çirkef yuvasına ! Her yer ateş. Yüreğim gibi... Her yer acı.! Bir göz açıp kapayasıya kaç kişi can verdi? Bilen yok. Kaç bebek ağladı? Kaç kadın dövüldü ! Kaç insan sokakta ! Ve aç? Dertmi diyorum kendime yaşadığın her şey ! Gözlerim sızlıyor; Umuda sarılıyorum yastığıma birde. Neler var anlatamadığım, ’çocuk’ gözlerinde... ... Nigâr Güler |