DÜŞÜN Kİ ARAFTAYIM
Alışmıştım gelmene yolunu bekliyorum,
Her gece bu saatte, yahut sabah kaçta gel. Şu cılız bedenime özlemi yüklüyorum, Bir fecir vakti olsun, zamanlardan kaç da gel. Tozlanmış kitapların arasında raftayım, Beni sana anlatan sayfadan taraftayım, Bulamazsan vazgeçme! Düşün ki araftayım, Vuslat kaçınılmazdır, peşim sıra göçte gel. Ne zaman gelirsen gel, kapının ardındayım, Yürü ya da uçup gel, her sesin farkındayım, Lakin haberin olsun bıçağın sırtındayım, Geç kalırsan feryadı gökyüzüne saçta gel. |