Mangır sesi
Lidyalıların son icadı
mangırdı Kağıt ağaçta özdü mangır metal üzreydi Rabbe yağmur değil, mangır duasına çıkılırdı Aslında dinler de pek bilinmezdi ya toprağın, ya güneşin ya da ayın temsilcisi tanrıya tapınılırdı Elini sallasan elli tanrı vardı insanlar özgürdü o zaman ne bulsa ona tapardı Gerçek tanrı kızgındı onları yağmursuz ve susuz bıraktı Elini cebine atan mangır şıngırdatıyordu Kıtlık gelmiş alınacak birşey yoktu Mangırın sesi artık hiçte hoş değildi Mide gurultusu mangırın şıngırtısını bastırıyordu çünkü. Cahit Fıkırkoca 07.10.2022, Ankara |
*** MANGIR SESİ *** şiirini, ilk şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...