ABREG GÜNLÜĞÜNDEN BİR YAPRAK
dün,
alın yazımdı belki toynaklarındaki kan, atlarımın… terkisindeki umutlarım ülkülerime açılır; haz alırım. taşırım şimdi soylu Adıgeliğimi üzerinde kanatlarımın... bir kartal sessizliğinde bulutların içerisinden süzülürüm. Kafkasya dağlarımın zirvesinde konaklarım bir seher vakti; halâ özgür Kafkasya’ yı kucaklayamadıysam, ona üzülürüm! öz yurdumda tarumar edilmiş tarihimdir içimdeki yangın bir özlem kasırgasıyla kıvrım kıvrım ucalara yükselen… yılkılarındaki kutsanmış, “Tulpar” taylar kadar angın kabardinlerimle beklerim ki ne zaman gelecek son büyük selen! .. ey sen gözlerini bir akbaba edasıyla halkıma diken soysuz: halkım ki suret-i hak’ tır ve ne acıdır ki vatanından mağdur, kuş uçmaz kervan geçmez dağlarıma sığınırken haysız hanaysız; sen, en kıymetli hazinelerimizle mücehhez insanlığımızı sağ dur! unutma! muhacir kimliğiyle iliştirilmiş tehciredir ilencim; gök girsin / kızıl çıksın hey olamazsam sahibi öz yurdumun! .. hala taşıyor Seteney’ den miras yüreğimi, abrek bilincim. beklemesindeyim gerilmiş bir yay gibi Dudayev’ in hayallerindeki boz/kurdumun! .. ..................................28.02.2006 / Güdül / Ankara |
*** ABREG GÜNLÜĞÜNDEN BİR YAPRAK *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...