SİLÜET
Kan kırmızı bilekler...
VE koyu maviydi hisler... Mürekkepse inadına lacivert... Yazıyordu sarıya çalan kâğıda... Tükenmiş hayalleri... Elinde bir fincan kahve... Buza kesmiş bakışlar camda... Yağmur vardı dışarıda... Silip süpüren umutları... Kadın kalktı... Kâğıdı ters çevirdi... Kapıyı araladı... Sokak lambasında uzayan gölgesi... Giderek kayboldu... Yağmurlar kızıldı artık... Ve bir kadın yokoldu! |