GÖMDÜM BEN SENİ
Aşktan sevgiden, eser kalmadı.
Açtım şu toprağı, gömdüm ben seni. İçerim bom boş, heves kalmadı. Kalbimden çıkarıp, gömdüm ben seni. Günümü geceye, çeviren sensin. Benim için sen artık, sadece elsin. Mehtapta yıldızlar, kökünden sönsün. Gecenin göğsüne, gömdüm ben seni. Şahittir kanlı akan, şu göz yaşı. Sokak taşına hep, dayadım başı. Yıllarca çürüttüm, döverek döşü. İnan’ ki mazime, gömdüm ben seni. Delice sevmiştim, şahit o günler. Parmakla gösterirdi, bizi şu eller. Aşkını haykırmaktan, kurudu diler. Sevdanı gönlüme, gömdüm ben seni. Nasıl unutursun, sen o günleri. Beraber derdiğimiz, taze gülleri. El ele gezdiğimiz o, ıssız yolları. Bilinmez bir yere, gömdüm ben seni. Muhlis SÜNBÜLCÜ. |